Na Cmentarzu Rakowickim są pochowani Edmund i Olga Hausner
Irena z mężem Zdzisławem Tomankiem mieszkała we Lwowie. Tam 16 listopada 1929 r. urodziła im się córka Alina. Wśród antenatów jej ojca był zapewne Franciszek Tomanek (zm. 1861), właściciel apteki pod "Srebrnym Orłem", senior Gremium Aptekarskiego i członek dyrekcji Galicyjskiej Kasy Oszczędności. Chrztu świętego udzielał Alinie ks. Adam Hausner.
Zdzisław Tomanek z żoną Ireną z Hausnerów
Zajęcie Lwowa przez Sowietów zmusiło rodzinę do wyjazdu - najpierw do Krakowa, bo tutaj mieszkali bracia Ireny Marian i Tadeusz, a potem na Śląsk, do Bytomia. Irena uczyła się w konserwatorium w Paryżu i uzdolnienia artystyczne przeniosła na córkę. Alinę całkowicie pochłonęła nauka tańca, a potem sam taniec w balecie i choreografia.
*
Według jednego z rodzinnych przekazów urodzony w roku 1910 Edmund, syn Edmunda, ożenił się z Niemką ze Śląska. Mieszkał w Bielsku. To jego odwiedził jadąc na studia do Szwajcarii Artur Walenty Hausner. Miał syna Mieczysława. Był muzykiem - grał na skrzypcach i kontrabasie. W czasie niemieckiej okupacji został żołnierzem Armii Krajowej. Po wojnie rozszedł się z pierwszą żoną. Ożenił się powtórnie ze Stanisławą Wójcik. Mieszkał w Bielsku-Białej. Tam urodził się w roku 1959 syn Tomasz, który z rodziną w roku 1989 wyjechał do Niemiec. Jest jak ojciec muzykiem i mieszka w Duisburgu.
Antoni Hausner
Antoni razem z bratem Marianem w czasie wojny pracował w kasie osobowej Dworca Głównego w Krakowie. Był żołnierzem Armii Krajowej. Tutaj przekazując informacje wywiadowcze o wojskowych transportach wyjeżdżających w kierunku wschodnim zetknął się z kierującym konspiracją w Fabryce Zieleniewskiego Albinem Hausnerem. Po wojnie w Krakowie organizował pogotowie ratunkowe, a w roku 1949 z takim samym zadaniem wyjechał do Krynicy gdzie pozostał tam założył rodzinę. W Krynicy w roku urodził się syn Janusz, właściciel apteki, a później jego dzieci Magdalena i Piotr.
Bratanica Antoniego, a córka Tadeusza, Wanda Hausnerówna do roku 1948 mieszkała w Krakowie przy ul. Długiej 41. Potem wraz z rodzicami przeniosła się do Warszawy. Tam ukończyła studia plastyczne i wyszła za mąż za inżyniera Zaufala. W 1956 roku na konserwacji sztuki zdobniczej Wydziału Konserwacji Zabytków warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych obroniła prace dyplomowe: "Konserwacja XVII-wiecznego pasa miedzianego z wykopalisk Starego Miasta w Warszawie" pod opieką prof. Bohdana Marconiego i "Ołtarz św. Romualda w kościele Najświętszej Maryi Panny w Wigrach" pod opieką prof. Ksawerego Piwockiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz