SĘDZIA I DZIAŁACZ SPORTOWY. WŁADYSŁAW HAUSNER (1894-1949)

 Władysław Hausner

 Urodzony w roku 1894 jeszcze w Dornbach syn Adolfa, Władysław Hausner, był w roku 1913 - obok Rudolfa Kropatscha, Wiktora Offena, Wilhelma Majchera i Franciszka Kozieła - założycielem Akademickiego Klubu Sportowego "Olimpia", który wkrótce połączył się z KS "Krakus" tworząc Klub Sportowy "Podgórze". 

Współczesna brama na stadion piłkarski KS "Podgórze"

 

Klub miał umożliwić ludziom kontakty, umacniać poczucie patriotyzmu. Drużyna piłki nożnej zaczęła od rozgrywek B klasy. Dzięki ofiarności działaczy i przychylności wojska w 1921 roku przy ul. Dekerta 21 rozpoczęto budowę stadionu piłkarskiego. Dwa lata później na rozgrywane tam mecze przychodziło nawet trzy tysiące kibiców. Szatnie dla zawodników mieściły się w stodole obok domu Hausnerów przy ul. Dekerta 3. W 1932 roku piłkarze z ulicy Dekerta zostali mistrzami A klasy i po meczach barażowych awansowali do I ligi. W latach 1932-1934 "Podgórze" obok "Wisły", "Cracovii" i "Garbarni" reprezentowało krakowskie piłkarstwo. Bilans: 40 meczy, w tym 8 zwycięstw, 6 remisów i 26 porażek.  

ul. Dekerta 3

21 czerwca 1915 r. Władysław został powołany do armii austriackiej, do 34 pułku piechoty. Po ukończeniu szkoły oficerskiej służył w jednostkach w Austrii Górnej i Tyrolu. Od maja do listopada 1916 roku brał udział w walkach na froncie włoskim. Tam został ranny i kolejne tygodnie spędził w szpitalach w Linzu i Opawie. Powrócił do Krakowa - najpierw do 34 p.p., a później do 4 p.p. i 18 p.p. Z tym ostatnim latem 1918 roku wyjechał do Przemyśla. W listopadzie zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego. Zachowane fotografie przedstawiają go jako żołnierza 79 pułku. 

Zakończenie wojny i odzyskanie niepodległości pozwoliło mu na ukończenie studiów prawniczych. Jako sędzia pracował w różnych miejscach m.in. w Kolbuszowej i Dobczycach. W 1938 roku w Kolbuszowej urodziła mu się córka Halina. Zmarł w 1949 roku i został pochowany na Cmentarzu Podgórskim.  

LEWOSKRZYDŁOWY "PODGÓRZA". FRANCISZEK HAUSNER (1915-1977)

Najmłodszym, urodzonym w 1915 roku, dzieckiem Adolfa i Laury był Franciszek Hausner. W latach 1930-1938 był lewoskrzydłowym klubu "Podgórze" w Krakowie. Wtedy w "Podgórzu" grali także Mieczysław Koczwara i Antoni Dzierwa. W roku 1939 grał w zajmującej po rundzie wiosennej drugie miejsce w I lidze "Wiśle". Wartość jego transferu to był koszt nowego ogrodzenia stadionu "Podgórza". Debiutował w barwach nowego klubu 2 kwietnia 1939 r. w wygranym meczu z "Polonią" Warszawa. Ostatni był zakończony wynikiem 4:2 mecz z "Warszawianką" 20 sierpnia 1939 r.

Po maturze w Gimnazjum im.S.Jaworskiego w Krakowie w 1937 roku Franciszek odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy w Katowicach. Przed wybuchem wojny zdążył jeszcze ukończyć pierwszy rok Akademii Handlowej i rozpocząć pracę ekonomisty w Dyrekcji Kolei. Jesienią 1939 roku walczył w wojnie obronnej. Potem wrócił do domu.

Wojna nie przerwała przygody z piłką nożną. Dla "Białej Gwiazdy" strzelił bramkę podczas rozegranego na boisku w Bronowicach 22 października 1939 r., już pod niemiecką okupacją, meczu z "Krowodrzą". Oglądało go 4 tysiące widzów. Następny planowany za tydzień z "Cracovią" już się nie odbył. W następnym sezonie Franciszek grał w "Podgórzu", z którego w 1941 roku przeszedł do Amatorskiego Klubu Sportowego. W II Mistrzostwach Krakowa rozegrał w AKS 5 meczów. Zawody odbywały się na stadionie "Juvenii". 30 listopada 1941 r. Niemcy planując rozbudowę toru konnego  wypowiedzieli dzierżawę stadionu i zakazali organizacji zawodów sportowych. Z kolei w III Mistrzostwach Krakowa Franciszek grał w barwach "Wisły".

Opuszczenie przez Niemców Krakowa w styczniu 1945 roku dało możliwość rozegrania serii meczy towarzyskich. Zanim rozpoczął się kolejny oficjalny sezon piłkarski Franciszek grając 10 czerwca znów w "Podgórzu" strzelił bramkę w meczu z "Olszą". Jest pochowany na Cmentarzu Podgórskim, a w dzień Wszystkich Świętych na rodzinnym grobie przy jego imieniu można dostrzec czerwono-niebieskie barwy "Wisły".

Sport nie przesłonił Franciszkowi całego świata. Po półrocznym kursie ekonomiczno-handlowym w Prywatnym Koedukacyjnym Gimnazjum Handlowym im. S.Staszica znalazł pracę w Zjednoczeniu Przemysłu Farmaceutycznego. Równocześnie w latach 1947-1951 studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych. W 1951 roku w kościele św. Józefa wziął ślub z Bronisławą Gorgoń (1919-1997). Ich jedyna córka Magdalena urodzona w 1953 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych, do Chicago.

NIESPOKOJNE DUCHY. ADOLF HAUSNER (1870-1940) I LAURA Z KAHLÓW HAUSNEROWA (1874-1948)

"Kalendarz Józefa Czecha" na rok 1917 wśród posiadaczy nieruchomości wymienia w Dzielnicy IV Piasek, przy al. Mickiewicza 55 (d. Michałowskiego) Laurę Hausnerową. Czy rodzinie tak dobrze się poukładało, że Laura była właścicielem domu?

 Liczna rodzina Adolfa i Laury. Obok Laury Elżbieta z Beigertów Hausnerowa.

W 1933 roku do władzy w Niemczech doszedł Hitler. Kraków był na uboczu tych wydarzeń, a już szczególnie Podgórze i Zabłocie. Mieszkańcy nie spodziewali się pewnie, że już niedługo te odległe wydarzenia przyjdą do nich. W 1939 roku wybuchła wojna. Imię Adolf nie było mile widzianym imieniem w tej sytuacji. W rodzinie, dla znajomych i dla sąsiadów lepiej było używać Dolek, co zresztą wpisał Albin w swoim drzewie genealogicznym. Niemcy proponowali Adolfowi podpisanie reichslisty, na co się nie zgodził, ale do śmierci w roku 1940 korzystał z modlitewnika drukowanego w języku niemieckim gotykiem.  Z żoną Laurą kłócił się w języku niemieckim i tego języka uczyły się ich dzieci. Magda, córka najmłodszego syna Adolfa, Franciszka, wspomina wizyty siostry babci Laury. Cecylia Kahl wraz z córkami przyjeżdżała z Wiednia do Podgórza. Rozmowy z nimi były możliwe wyłącznie w języku niemieckim.

 Laura i Adolf

Rodzinne losy dzieci brata Adolfa, Józefa, mogą być ilustracją do pokręconych losów Polaków. Celina była żoną Tadeusza Kurdziela, bliskiego Marszałkowi J.Piłsudskiemu dowódcy okręgu lotniczego. Marian żonaty z Niemką, Ruth, mimo nacisków nie podpisał volkslisty. Potem w ramach łączenia rodzin wyjechał do Niemiec, gdzie osiadł w okolicach Monachium z dwoma synami. Tadeusz Hausner zamieszkał na Śląsku.

OBYWATEL PODGÓRZA. FRANCISZEK HAUSNER (1845-1910)

Józef Hausner (1818-1857), gospodarzył na ziemi po dziadku Franciszku i ojcu Henryku. Z żoną Marią Anną Rhein miał wiele dzieci. Niestety troje z nich zmarło w dzieciństwie. Filipek, Ela, Adaś. W 1860 r. Anna (1841-1909) została żoną Adama Schoenborna. Cztery lata później odbył się ślub Katarzyny (ur.1844) z węgierskim wojskowym. Rozalia (1856-1882) wyszła za mąż za Jana Kracha. Jedyny syn Franciszek osiadł w rodzinnym domu.

Na podgórskim cmentarzu w jednej z bocznych alejek odchodzących w prawo stoi grób z wysoką kolumną. W kamieniu wyryte jest: Franciszek Hausner, zmarły w 1910 roku. Kilka lat wcześniej, zostawiając syna Adolfa z rodziną pod Leżajskiem, wyruszał w nieznane. W Podgórzu czekał na niego stryjeczny brat Jan. Z żoną Elżbietą z Beigertów zatrzymał się na Krzemionkach.

Kiedy w 1904 roku Adolf z Laurą z Kahlów i czwórką dzieci zdecydowali się przyjechać Franciszek znalazł dom przy ul. Kraszewskiego 20, za linią kolejową, po stronie Zabłocia. Później zmieniono nazwę tej części ulicy na Dekerta, a numer domu na trzy. Było ciasno, ale rodzina była razem. Czasem Franciszek wspominał pozostałe w Dornbach siostry. W 1907 roku pochował zaledwie 14-letniego syna, Franciszka. Dwa lata później odeszła siostra Anna i w tym samym roku żona Jana Hausnera, też Anna.